இருபதாம் நூற்றாண்டுத் தமிழ்க் கவிதை மறுமலர்ச்சி, மகாகவி பாரதியிடம் தொடங்குகிறது என்று கொண்டால் உரைநடை, வளம் பெற்று வளர்ந்தது புதுமைப்பித்தனிடம் என்று கொள்ளலாம். ‘சிறுகதை’ என்னும் வகைமை தமிழில் வனரத் தலைப்பட்ட காலத்திலேயே புதுமைப்பித்தன் எழுதத் தொடங்கிவிட்டார்.  ஆனால் தமக்கு முன்பிருந்த பலரும் மரபு வழியாள கதை மரபுகளைக் கைக்கொண்டிருந்த வேளையில் தமிழ் சிறுகதைக்குத் தற்காலப் பாங்கையும் இலக்கியத் தன்மையையும் நிறைவாக ஏற்படுத்தித்தந்தவர் புதுமைப்பித்தனேயாவார்.  தமக்கு முன்னோடிகளாக இருந்த வ.வே.சு ஐயர், அ. மாதவய்யா, கல்கி போன்றவர்களிடமிருந்து

 நன்னூல் அறிமுகம் : அகத்தியர் இயற்றிய ‘போகத்தியம்‘ தமிழில் எழுதப்பெற்ற முதல் இலக்கண நூலாகும். இந்த நூல் இப்போது கிடைக்கப்பெறவில்லை.  இந்நூலுக்கு வழி நூலாகத் தோன்றியது தொல்காப்பியர் இயற்றிய ‘தொல்காப்பியம்‘ எனும் இலக்கண நூலாகும்.  தொல்காப்பியம் எழுத்து, சொல், பொருள் – எனும் மூன்றைப் பற்றிய இலக்கணச் செய்திகளை விரிவாகக் கூறுகின்றது.  இந்நூல் மிகப் பரந்ததாகவும் கடினமானதாகவும் இருப்பதால், அனைவரும் எளிதாகப் பயில இயலாததாகவுள்ளது. எனவே. அதனைத் தொகுத்தும் வகுத்தும் விளக்கியும் பவணந்தி முனிவர் ‘நன்னூல் எனும்

 அறிமுகம் : கதை கூறும் மரபு மிகத் தொள்மைக் காலந்தொட்டே நிலவி வந்தபோதிலும் சிறுகதை என்னும் வடிவம் தமிழுக்கு ஐரோப்பிர் வருகைக்கப் பின்னரே அறிமுகமாகியது எனலாம்.  அந்தச் சிறுகதை வடிவம் தமிழில் கடந்த 93 நூற்றாண்டிற்கு மேலாகத் தமிழில் செழித்தோங்கி வளர்ந்துள்ளது. எண்ணற்ற சிறுகதை ஆசிரியர்கள் நவீனத் தன்மை கொண்ட சிறுகதைகளை ஏராளமாகத் தமிழில் படைத்துள்ளனர்.  அவர்களுள் தமது தனித்தன்மை மிக்க சிறுகதைகளால் ‘தமிழ்ச் சிறுகதை மன்னன்’ எனப் பாரட்டப்படுபவர் புதுமைப்பித்தன் அவர்கள். அவரது சிறுகதைத் தொகுப்பு